20090214

Naufragos

En Barcelona los pobres no mueren de hambre , si de soledad, de voluntad perdida y de sueños rotos. El camino a la pobreza esta flanqueado por los temores, por cicatrices de un pasado que no se pudo escoger. Pero también lo está de una inserción social deficiente y un sistema económico sin contemplaciones. Ver imagenes de pobreza crea polémica, provoca inquietudes e incomoda. Algo esta fallando.

3 comentarios:

  1. Esta foto me refleja la soledad que forma parte de cada uno, de cada vida, y de que forma podemos llegar a tocar fondo y perdernos...La pobreza para mi no es mas que una perdida en el camino de las propias ilusiones, de las decepciones, cierto que algo falla y ese algo no seremos nosotros mismos? La sociedad forma parte de esto que ocurre y nosotros somos los primeros que aceptamos que eso esta ahi pero hacemos algo? Nos provoca recelo verlo, pero ¿nos provoca no caer en el consumismo que forma parte tambien integral de esta pobreza que no queremos ver? Quizas deberiamos empezar por vernos a nosotros y reflexionar que nos provoca, de ahi puede que deduzcamos como gestionamos en nosotros eso que vemos. Nos provoca rabia y como gestionamos en nosotros eso ¿haciendo daño a los demas? , nos provoca pena y como gestionamos eso en nosotros ¿como "victimas" ?, nos provoca el sentirlo pobrecito no tiene donde acogerse y como gestionamos eso ¿sintiendonos superiores a los otros o mejores?...
    Esta bien hacer algo pero tambien saber que provoca para poder hacerlo mejor y conocernos.
    La foto en si es como un tunel que aprisiona, la soledad abruma pero al final se ve una pequeña rafaga de luz y amplitud que puedes ver en toda vida.

    ResponderEliminar
  2. Siempre me conmueve una persona echada en el suelo, indiferente a lo que sucede en su entorno, alejado de éste porque vive otra realidad y me pregunto, qué ha podido pasarle para dejarse de este modo? acaso no puede pasarme/ pasarte? estamos cerca pero no sabemos cómo acercarnos para no irrumpir en su burbuja de abandono.

    ResponderEliminar
  3. Jo diria que, no només està fallant ara, sinó que ja ve fallant de fa temps. Realment és una imatge molt colpidora (la seva nitidesa ho accentua). Fa mal i això genera molts interrogants. Llegia fa temps una columna on es diferenciava dins del món de l'exclusió entre la gent foragitada circumstancialment (arruinada, aturats...) i la gent que no sap viure. Els motius d'aquests darrers poden ser diversos, però al final acaben caient de la corda fluixa on segurament s'han enfilat per ignorància, desconeixement o en alguns casos per malaltia.
    I la solució? Quin mal fa, també, la dificultat en trobar una resposta.

    ResponderEliminar